روزهای رویایی....DEARM ON

عمه نسرین گفته بود که توی باغ غدیر رقص آب گذاشتند و بچه ها میتونند برند و حسابی بازی کنند ...منم گفته بودم حتما وقتی اصفهان اومدیم میریم چونکه کیاراد حتما خوشش میاد و استقبال میکنه واسه همین یک روز بعد ازظهر به همراه عمه نسرین ، مادرجون و پریسا و پارسا رفتیم ولی برخلاف انتظار من شما اصلا استقبال نکردی و اصلا حاضر نشدی که بری و مثل بچه ها بازی کنی و فقط پریسا بازی کرد و لذت برد و شما فقط کمی بچه ها را نگاه کردی و من این شکلی به خاطر پیش بینی های اشتباهم در مورد شما...        خلاصه بعد از اینکه کمی نگاه کردی رفتی داخل یک حوض خالی و با لوله آب مشغول شدی... اینم پسر عاشق آب من که اون روز از آب خوشش نیو...

بالاخره این بار که به اصفهان رفته بودیم بعد از مدتها که به رامین و نگار وصبا قول داده بودم که بتونند شما را با خودشون به آموزشگاه موسیقی ببرند فرصتی پیش اومد که شما با نگار به آموزشگاه بروید...و من با دیدن عکسهایی که نگاری جونی ازت گرفته مطمئنم که خیلی بهت خوش گذشته ... این عکس که اینقدر مودب نشستی احتمالا لحظه ورودت به آموزشگاه است که هنوز با محیط آشنا نشدی...   اون روزی که شما به آموزشگاه رفتید رامین جون تمام بعدازظهر را کلاس داشت و شما هم مثل بقیه هنرجوهای رامین جون سر کلاس درس رامین رفتی... خیلی وقتی رامین ساز میزنه را دوست داری و این نگاه قشنگت گویای علاقه شما به رامین جون است ،البته رامین هم خیلی خیلی...

در ۴۰ كیلومتری شمال غربی شهرستان نطنز ، در دامنه كوه كركس ، روستایی واقع شده است به نام ابیانه . ابیانه نقطه ‏ای خوش منظره و خوش آب و هوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است. نمای خارجی دیوارها در خانه‏ های ابیانه با خاك سرخ رنگی كه معدن آن در مجاورت روستا قرار دارد، پوشیده شده است.ساکنان این روستای زیبا را بیشتر افراد مسن تشکیل میدهند که با پوششی از لباسهای محلی آن منطقه بر جذابیتهای روستا افزوده اند... وقتی که اصفهان بودیم یک روز ظهر به پیشنهاد یکدفعه ای عمو عبد بدون برنامه قبلی تصمیم گرفتیم که واسه تفریح به ابیانه بریم و راهی ابیانه شدیم...وبسیار بسیار خوش گذشت... در جاده انتهایی مسیری که به روستا منتهی میشد توقفی...